Yanık bir özlem var geçmişe
ve ruhumu kavuran pişmanlıklar
kendimi arıyorum kendime
yüreğimde dağınık, karanlık sokaklar
didik didik ettim en ücra köşeleri
nereye baksam kendimden kaçıyorum
sonra durdum tam dibinde hissimin
tam ortasında salaş bir sokağın
tepemde yağmurlu ışıklar
ve gördüm ki; kendime kucak açıyorum
Eyy 'ben', seni özlüyorum...
Kayıt Tarihi : 30.12.2014 19:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!