Yandı Görmüyor Şiiri - Ramazan Ateş

Bahar geldi mevsimler tazelendi,
Çiçek açtı, çayır, çimen yeşerdi,
Kuşlar öttü, kuzu koyun meleşti.
Güneş vurdu, otlar yandı görmüyor.

İç çekerek ah eyledim güzele,
Bahar gelmiş, mevsim yazmış bizene,
Salınarak geçip giden güzele,
Aşık oldum, içim yandı görmüyor.

Deli olmuş divaneye dönmüşüm,
Aşkım diye lime lime olmuşum.
Bir gün öyle yığılıpta kalmışım,
Öldü sanmıp anam yandı görmüyor.

Çarşı pazar hep gezinip dururum,
Nere gitsem hep karşımda bulurum.
Ne söyleyip nasıl yapsam bilmem ki,
Dolaşmaktan canım yandı görmüyor.

Aşkın beni kör eylemişti sanki,
Kimi görsen sen sanıyom inanki.
Karanlıkta fersiz kalmış çırayım,
Söylemekten dilim yandı görmüyor.

Ramazan’ım ne desemde olmuyor,
Deli gönül dalgalandı dinmiyor.
Yalan dünya arzuların olmuyor,
Geçti ömrüm çıram yandı görmüyor
Vadem yetti günüm geldi görmüyor.

Enschede/04.07.1991