Yandı Gönül Şiiri - Mustafa Karakaya 2

Nasıl baktı gözlerime
Yandı gönlüm yandı yandı
Şiir düştü sözlerime
Yandı gönlüm yandı yandı

Bir güzelin değdi yeli
Köylü kızı ince beli
Dokunmadan daha eli
Yandı gönlüm yandı yandı

Yazma örtmez sarı saçı
Ayım kayıp bilmem kaçı
Içimdeki bitmez sancı
Yandı gönül yandı yandı

Düştüm onun sevdasına
Çoban oldum yaylasına
Sözlerine edasına
Yandı gönlüm yandı yandı

Görmedende duramıyom
Hal hatırı soramıyom
Yavuklusu olamıyom
Yandı gönül yandı yandı

Baharlarım döndü güze
Arıyorum geze geze
Kömürlerden kara göze
Yandı gönlüm yandı yandı

Kırık kalem daldı derde
Seven varmış uzak yerde
Ağlar oldum gecelerde
Yandı gönlüm yandı yandı.