Yandı Gönlüm Şiiri - Fatma Özdemir

Aşk denilen şu iksir hep başlamadan biter Sonrasından yaşanan fırtınadan beter,
Gözümde yaş kalmadı çektiğim artık yeter
Bir hayat romanında acıya kandı gönlüm..

Gün geceye, hüzünler hecelere karıştı
Yağmur damlacıkları hasretinle yarıştı,
Bu sessiz çığlıklarım göklere yakarıştı
Özlemine sarıldı sevdanla yandı gönlüm..

Hani kolun kanadın kırılırdı ya bensiz
Bekle demiştin, bir gün gelebilirim ansız!
Yıllar geçti dönmedin, şimdi kederim sonsuz
Sözlerine inandı, sana aldandı gönlüm..

Zaman geçtikçe bütün umutlarım yıkıldı
Hayallerim bir kuşun kanadına takıldı,
Senli benli mısralar toparlanıp yakıldı
Her hikayenin sonu, yalan dolandı gönlüm.. Fado