yoktu varlığımdan bir gönüllük mekan bana
bir zavallı yolcuyum yolculardan habersiz
sızılı bir vicdanın azabıyla yürürüm
bana tahsis edilen yol ortası mekana
dönüp geri bakınca hatıralar sefil sessiz
onca yürünen yolda ne gölge var ne bir iz
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta