Nice deprem, nice yangınlar gördü.
Yanıp tükenmedi, dayandı yürek.
Zulmü merhem diye, gönlüne sürdü.
Kendi kanlarıyla, boyandı yürek.
Canan varsa, vardır arzda hevesim.
Canansın ölürüm, çıkmaz nefesim.
Şiir olup çağladı, gönül sesim.
Gizli değil, her an üryandır yürek.
Ne yazım var ne kış, baharım sensin.
Riya yok sözümde, pınarım sensin.
Akıl mantık yok, kararım sensin.
En güzel canı sevdi, yandı yürek.
Birol EROL Manavgat
Antalya 18 Şubat.2012
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta