Yandı bu Can Şiiri - Kadir Karakulakküçük

Düştüğüm gönül toprağında susuzluktan,
Rüyalar ülkesinde,ağlarım uykusuzluktan.
Kuruyan dallarımda titredikçe yalnızlıktan.
Rüzgarlarımda sallanırken,yandı bu can.

Kör kuyularımdan ipsiz karanlıklar çektim.
Ayaz gecelerde,ak güvercinlerle gezdim.
Fakirlik bilmeyen canda,ağlarken bezdim.
Yaşlı gözlerde sönen alevde,yandı bu can.

Gönül pınarından içtim,suyunu görmeden.
Zaman tasında yüzdüm,kimseye vermeden.
Aşk tarlasını biçtim,canı toprağa sermeden.
Harman yelinde savrulurken yandı bu can.

Boş çuval hamalı oldum,gönüller pazarında.
Taşırken döküldü,gezdiğim tozlu yollarımda
Susuz topraklara ektiğim aşk tohumlarında.
Göz yaşımla yeşeren her dalda,yandı bu can.