Mor dağların gözleri şafaklarla uyandı
Seni düşünmek için kalbim adını andı
Anmak ne kelime ki bir katre alev yandı
Ufuk çizgileriyle şafaklara dayandı
Elbette Yaratana gizli açık ayandı
Gönül iklimlerinde bir dost vefası yandı
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla