Yandı Şiiri - Ali Urgan

Zerâfet hâlinden dilim lâl oldu,
Bedenim içine düşerek yandı.
Doydu şu hayata,vaktimiz doldu
Ruhum ki özünden pişerek yandı.

Dinle de Neyzen'den aşk merâmını,
Onarma sevdanın meşk harâbını.
Çöllerde Leylâ'nın gör serâbını,
Şu gönlüm kendinden geçerek yandı.

Hicranlı gözlerden gün saya saya,
Benzetip gözleri kararmış ay'a,
Değişilir gözler kahpe dünya'ya.
O gözler için can, içerek yandı.

Sevdanın zehiri içe akınca,
O efsunlu peri birden çıkınca,
Ay gözlü kadının aşkı çakınca,
Öte âlemlere göçerek yandı.

Senden ayrı yıllar gurbet sazıydı,
Derdine yandığım ince sızıydı,
Sevdiğim bir soylu Turan kızıydı
Ruhumu bedenden çekerek yandı.