Yanarsın Şiiri - Nedim Uçar

Dünyada kimsesiz kalırsan eğer,
Cahile derdini dökme yanarsın.
Güzele ömrünü versen de değer,
Çirkinin kahrını çekme yanarsın.

Baharda çiğ düşer dağın karına,
Bu günün özlemi kalmaz yarına,
Pişmanlık duysan da yaptıklarına,
Kanlı gözyaşını dökme yanarsın.

Elerken kumları pınarın gözü,
Suları avutur mavi gökyüzü,
Düşünce gönlüne sevginin közü,
Aşkın ateşini yakma yanarsın.

Yolcular sonunda sılaya döner,
Yalnızın çilesi bağrında söner,
Mehtabın peşinden yıldızlar iner,
Tan yerine karşı sökme yanarsın.

Mutluluk bir ömür sürer mi sence?
Son durak bakmıyor yaşlıya, gence.
Yeniden bir güneş doğmadan önce,
Kara bulut gibi çökme yanarsın.

Gurbette gönlümün iklimi hasta,
Mevla’m bırakmasın kimseyi yasta,
Nedim’in feryadı ulaşır dosta,
Sevenin gönlünü yıkma yanarsın.