Yanarım Çocukluğuma

Kederlenirim birden
Buğulanır gözlerim
Bir çocuk görsem sokaklarda yalnız
Fark etmez erkek ya da kız
Saçları dağılmış, elleri kirli
Ama gözleri ışıl, ışıl
Mendil satıyor ya da dilenci
İsyan ederim
Kızarım her şeye, herkese
Bu çocuğa nasıl kıydınız

Yüreğim yanar birden
Gözlerim dolar
Burnumun direği sızlar
Bir kadın görsem sokakta çaresiz
Üstü başı perişan
Ağlamaklı gözleri
İsyana hazır her an
Ama isyan edemez
Hatta derdini bile söylemez
İçine atar dertlerini
Bedenimi sarar bir hicran
Bırakırım gözyaşlarımı
Ağlarım hıçkırarak
Ve sorarım
Bir kadın karşısında insanlık neden çaresiz

Darmadağın olurum
Çocukluğum gelir aklıma
Maziye bir yolculuk başlar
Anamı hatırlarım
Kurtuluş savaşı yetimi
Dünya savaşları sefili
Garip anamı hatırlarım
Ve yanar yüreğim
Sokakta gördüğüm çocukta kendimi
Çaresiz perişan kadında anamı görürüm

Yanarım
Çocukluğuma.
Yanarım
Çocukluğunu yaşayamayan
Anama.