Yanarım Büyük Hayallerime

Bir zamanlar nasıl büyüktü hayallerim
Dünyanın nizamını kuracaktık yeniden
Otuz yıl hiç yılmadan kavrulduk bu ülküden
Nasıl da yanılmışız anladık çok geçmeden

Gece gündüz demeyip okuduk dokuz ışık
Günlerce hiç yemeden dolaştık fellik felik
Bir genci kazanmaya olmuştuk derin âşık
İdol saydıklarımızdan yemişiz kötü kazık

Dürüstlük şanımızdı, mertlikse karakterim
Öyle duyup öğrenmiştik eski ağabeylerimizden
Canımız pahasına bozmadık bu güzelim ilkeyi
Ey şehit kardeşlerim gelip de görün birde şimdiyi
Çok karşı çıkan vardı O günlerde bizlere
Şimdi komando olup geçmişler hep ileri
Niye can verdin kardeş görseydin bugünleri
Sana mı ağlayım yıkılan ülküme mi?

Bezirgânlar türemiş eski ülkücü diye
Bastırınca parayı geçersin başköşeye
Seni dinleyen olmaz koyarlar bir köşeye
Kalıplar çok değişti uymuşlar endazeye
10.04.2000