Yanarım Aşkınla Şiiri - Ziya Arabacı

Tutamıyorum kendimi konu sen olduğunda...
Ellerim havada oluyor adını duyduğumda..
Gelsin gelsin diye yalvarıyorum yaradanıma...
Ah içimi bilsen dayanamazsın bana...

Hasret acımasız ça yakıyor bağrımı...
Bir yudum suya hasret gibi hasretim sana..
Yokluğun zulum oldu yürek param parça...
Sessiz çığlıklarım arşa ulaştı birde sen duysana...
Duysan dayanamazsın sen bana...

Bilirim benden önce düşünürsün beni...
Ayağım taşa deyse yüreğin sızlar içten öyle...
Sende zor durumdasın biliyorum hasretin önünde...
Senide içten içe yakar demezsin kimseye...
Bilirim sevdiğim senide bilirim sen demesende...

Yosun gözlerinde yaşlar eksik olmaz silersin gizlice..
Bildirmezsin gizlersin esirgersin beni...
Yaşlarda ben vardım göstermezsin kimseye...
Beni benden çok seversin de yinede demezsin bana...
Şımarır diye korkarsın belkide...
Sen demesen de bilirim sevdiğim yaşarım o sevgiyi içtenlikle...

Sen yokken anıları yaşarım sevdiğim anıları...
Ah anılar yürek yakan anılar...
Gözlerimde yagmur olan anılar...
Yağmurda seni yaşarım nasıl sırılsıklam olduğumuzu...
Soğuklar bizi etkilemez aşkla yanmışız zaten...
Tutkuyla birleşen ellerimiz ayrılan kadar...
Sonra donarız ama soğuktan değil...
Ayrılığın yüreğimizde buz kestiği o an..

Dayanmayı ögrendik bu sevgide...
Sabrı yükledik yüreğimize...
Gönlümüzü koyduk durduk tüm engellerin önünde..
Sevdik sevdik yeniden sevdik..
Bazen nefes olduk çektim içimize..
Bazen rüzgar olduk kokumuzu getirdi bize...
Bu aşk özlemle yakar yakmasınıda..
Severek bir ömür yaşatır bize sevdiğim...