Derler ya hani; ateş düştüğü yeri yakar,
İstemem sizlere ateş değmesin aman ha!
Şahidim, düştüğü yer alev-alev yanar.
Avını yakalayan hayat denen canavar,
Hırpalar, yorar, sonunda mükafat sunar;
Geç olmuştur, öldükten sonra neye yarar?
Ağlarsa yanarı olanlar yürekten ağlar,
Öyle bir ağıt ki, kavurur ciğeri dağlar,
Çaresizlik ile yanarlar bağrına taş basar.
Zaman bu, acıyı sarar, akıl bazen hatırlar.
Ama unutmaya ömrüm yeter mi bilemem.
Canım, ciğerim, eşsiz, emsalsiz kardeşim.
Kayıt Tarihi : 30.9.2019 19:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turan Yükseloğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/30/yanarim-acisi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!