Karamanda koyun meler,
Çakal bir oyun eder... iki oyun eder...
Sırmaların içindeyim her daim dost bol
Yalın ayak kalsam bilmem kim ne eder?
Meyletmişmi sanarlar bu can mala tamah
Bunu diyen dil... düşünen akıl
Cana dost olmamış
Dahasını bilmem
Şirin sözlere yalan elbisesi giydirmem
Kırık aynalardan yansımış simaları
Düz gördümde neyleyim...hatayı elde aramam
Can yaktınmı can yanar
Canı yanmayanın canından şüphe ederim
Kırık kanat eylenmiş dostluğa merhem deva olmaz
Ben bende ararım kusuru
Kusursuz bir YARADAN
Kömür alazı bir ısıtır... ikincide har vermez eski tadı
Isınmaz güneşte gelse bu buzdağı
Yanarım yanarım bir kalp,yıl kül oldu
İşte burda ararım dostta kusuru
Yanarım yanarım kusursuz bir YARADAN'ım
Şehri napolyon basmış
Topraktan önce hazine sandığı olmuş beş para etmez beden
Yanarım yanarım bozuk pikapta söylenmiş paslı nağmelere...
Vebal altına girmiş bu ten
Eski dost hakkını helal eyle
Bu tren kalktı zehri sen içine akıttığın vakitte...
Suçlanacaksın dostun vardı hani diyenlere
Mahçup kalacaksın...yanarım dostluğun anlamını anlatamadın HERKESE!
Anlatmak istediklerine cevabı veremedin
Napolyona esir düşmüştün o vakitte! ! !
Kayıt Tarihi : 1.1.2007 03:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)