Yanarım Şiiri - Ömer Tomruk

Unutmam ki seni...
Hasretin olmasa yaşanmaz ki...
Penceresi kırık kulubelerden,
Kör kandiller gibi süzülür ışıklar.
Yüzümde yokluğunun çizgileri,
Elimde buruşturuşmuş ümitler,
Ve sensiz dünyama kanarım...

Her gece bu saatlerde buluşuruz hayalinle.
Gecenin sonunda çıkar yanımdan gidersin.
Ardında kokun kalır duvarlarıma...sinmiş,
Ellerimde kandan da kırmızı gözyaşlarım,
Gidişine ağlarım.

Yanarım yerini bulmamış aşkıma,
Ellerinle çektiğin sınırları aşarım üçer beşer,
Takılır düşerim çoğu kez,
Yüksünmem yine kalkarım.
Sonra yine yanarım düşmüşlüğüme...
Avuçlarımdan akıp gidişine yanarım.

Her gece sıcacık bir düş kaplar uykularımı,
Uyumayı becerebildiğim saatlerde...
Ekmek arabasının çirkin sesi karışır,
Saba makamının beni benden alan busesine...
pembe yanaklı çocukların çığlıkları vardı oysa,
Elma şekeri pamuk helva,
Daha neler alacaktık her birine...
Uyanmak istemezsin bu vakitlerde
Sabahımda yokluğuna yanarım...

Unutmam ki seni.
Sensiz tükenen ömrüme yanarım...