Yanarım Şiiri - Hasan Yıldız 2

Bir gün daha bitti sensiz
Ve yarınlarda bir bir bitecek
Biliyor musun sen yaşatıyorsun bitişleri
Gelmeyişinle
Ve sonrası çıldırmak, kayboluş karanlıklara
Gizemli sonsuzluğa
Bilinmezliğin sırlarla yükselen surlarına
Hapis oluşlarına doğru ilk adım

Sonrası bir gün bir kefen biçilmiş
Boyuma göre cep yok
İki uçtan düğümle kapatılır
Ve insanlar saf saf dizilmiş
Secdeye varmadan bir namaz kılınır
Dört koldan omuzlarda taşınır
Sonrası bir kürek toprak
Bakmaya doyamadığın gözlerim vardı ya
İçinde kaybolduğunu söylediğin
Onlar toprakla dolacak sevgili
İnsanlar duaya duracaklar mevtaya
Dikecekler başucuma bir taş
Yazacaklar “ruhuna fatiha”

Belki sen gelipte bir dua etmeyeceksin
Nedenini bana sorma sakın
Cennetimiz vardı bizim
Sen oradan gidince değiştin
Sen iyi bileceksin sevgili

Gelmesende fark etmez
Senin yerine iki melek
İki yanıma gelerek soracak rabbin kim diye
Sorular bitince seni söyleyeceğim
Taparcasına sevdiğimi söylediğimde
Atacaklar beni cehennemin yedi kat dibine
Varsın atsınlar ne çıkar
Bin kere yaksınlar o ateşte
Ben zaten senin aşkın cehenneminde yanmışım
Yaşadığım dünyada yanmışım bin kere
Ateşi ateş söndürür derler ya
Aşkımın ateşi söndürür belki cehennemi
Ve bütün günahkarlar kurtulur belki sayemde
Sebebi sensin sevgili
Sensin o cehennemin ateşini söndüren aşkın alevlisi
Sakın arkamdan ağlama
Senin için ve bütün günahkarlar için
Yanarım o cehennemde
Sen o maviliğinde özgürce yaşamana bak
Elbet senin yanman için bir aşk verir
Yüce hak.

EKİM 2002