Yanarım Şiiri - Orhan Kutlu

Mutlumusun
Yalnızlıktan

Mutlumusun,
Ayrılıktan

Sen bile seni ölürcesine seveni
dışladıktan sonra
hainlerin yaptığı normal değil mi.

ayrılık neyin ayrılığıdır
hani sağlıkta
barışta
hastalıkta
savaşta
başına gelen her bir belada
beraberece yemin değilmiydi aşk.
bu ayrılık söylemleri
nereden çıktı
yeni bir kalp mi taktılar sana
öylsyse eğer

ben de sana takarım.

hadi ben aymaz oldum
göremedim tehlikeyi
vazgeçmedim sevmekten seni
ateşe düştünde
ateş bendim senin içinde
beni yakmaya çalıştında
bu ateş içinde
inan

seni yakarım.

Benim adım Türk
Ergenekondan gelmiş yurt kurmuşum
Son savaşımı Çanakkalede vermişim
yedi düvele karşı
yarın bu gidişle
kurulduğunda pazar çarşı

alnınıza çakarım.

ha size son uyarım
aklınızı başınıza devşirin
devrişlemeler
gerçek Türk asla hataya düşmez
kırk derece sopukta üşümez de
sizin soğukluğunuz dondudur bizleri

buzunuza tuna gibi akarım.

Samsuna çıkarım yeniden
bir güneş doğar Anadoludan
Karadeniz uşakları
Egenin zeybekleri
Doğunun mertleri
Malatya kayısı vermden
Antep şerbetini dökmeden tatlısına
Adana acısını vermeden dürümüne
Diyarbekir türküsünü söylemeden misafirperverliğine

yanarım ynarım yanarım