Gül bahçeme hazan düştü
Bir ömür hüsran ile geçti
Dost bildiklerim vurdu geçti
Boşa giden ömrüme yanarım
Yüzüme güldü sirtımdan vurdu
Halimi sordu kuyumu kazdı
Kurt imiş kuzu gibi göründü
Yanarım da saflığıma yanarım
Yan yana durunca yıkılmaz sandım
Nerden bileyim her söze inandım
Dost dedim güvendim bel bağladım
Yanarım biten dostluğa yanarım
İnsan oğlu çiğ süt emmiş
Helaldan önce haramı öğrenmiş
Abdullah eski devran kapanmış
Yanarım da hiç dost kalmayisına yanarım
Abdullah eren
26 07 2024
Kayıt Tarihi : 30.7.2024 14:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!