Yanarım Şiiri - Saffet Çakır

İşte benim teessürlü dünyamın
Bir hüzüne saldığına yanarım
Dudağımda tüten bir gizli gamın
Bu aklımı aldığına yanarım.

Bengisu ırmağı akıp gidende
Mavera rengidir okunan bende
Sarp dağlara bakır rengi düşende
Gözlerimin dolduğuna yanarım.

Şükrüne edadır, aşka ikramın
Perdesini açtım buğulu camın
Bahar yüzlü gül kokulu sevdamın
Bir hazanda solduğuna yanarım.

Ahıma düşerken bir eski sızı
Sanmıştım ki oda Leylanın kızı
Bu virane gönlüm bir vefasızı
Yad ellerde bulduğuna yanarım.

Tabiri bu olsa, sevda düşümün
Bir ekmeği onla hep bölüşümün
Bir özlem deminde her gülüşümün
Her dem yarım kaldığına yanarım.