Yanarım Şiiri - Tuğba Deniz

Oradaydık,
Birlikteydik,
El ele değildik belki ama
Gözgöze, kalp kalbeydik
Şimdi deseler ki,
Onsuzluk!
Asla!

Eğer aşk sevip kavuşamamaksa
Tam ortasındayım kışın
En çok gözlerin kara kış
En çok dudakların hazan vakti
En çok sen be adam

Şimdi sen kendini bilmez şairin
Dağınık cümlelerindesin
Hayallerindesin, tam içindesin
Dudaklarından çıkamayan
Boğazında takılıp kalmış cümlelerindesin

Sen be adam
Tam bir mahşer yerisin
Kalbine sarılsam yanarım!
Seninle yada sensiz,
Hep yanarım!
Hasretin, ebedi hayatımın amansız bir hastalığı
Belki bir gün küllerimden doğarım

Gözlerinde boğulmak isterken
Sözlerinde boğuluyor benliğim
Dedim ya
Seninle yada sensiz
Hep yanarım!
Yanarım!