Yanarım Şiiri - Celal Altuntaş

Bu sabah gün bir başka doğdu sislerin ardından,
Griler arkasına gizlenmiş kış güneşim gösterdi yüzünü,
Ama hâlâ bana arşınlarca uzakta,
Mesafeler arasında, bir de engeller var aramızda,
Varsın olsun,
Nasılsa bir gün, evet bir gün olacak yanımda,
Meltemin saçlarını okşadığı gibi dokunacağım saçlarına,
Sarmaşık dalları misali saracağım kollarımla,
Dizleri yastığım olacak, elleri yorganım,
Her Sabah uyandığımda, ilk onun gözlerine diyeceğim günaydın,

Çaresiz kalmışım Araf’ta,
Bıraksam kavrulacak yüreğim,
Dokunsam yanacak ellerim,
Kelebeğin ateşte yanması gibi yanacak bedenim,
Bile bile atacağım kendimi cehennem ateşine,
Varsın yaksın,
Kabullendim ben her şeyi,
Her iki cihanda da yanmak var nasıl olsa,
Kavursun kuru çöller misali her hücremi,
Küllerim savrulsun yürüdüğü tozlu yollara,
Bir fidan olur büyürüm yol kenarlarında,
Yine onu sever yine onun aşkıyla yanarım,
Çünkü bu aşk buna değer,
O'nun aşkıyla yanmak her şeye değer.