Ayrılığa değil bunu bilesin,
Ardın sıra baktığıma yanarım.
Dilerim ki uzaklarda kalasın,
Bu sevdayı çektiğime yanarım.
Başımdan çıkıyor aşkın dumanı,
Boşa mı harcadım bunca zamanı.
Yaşa razı oldum gözümden kanı,
Muhannete döktüğüme yanarım.
Havalısın yüksek uçarsın kuştan,
Ben sevmeyi bilmem deseydin baştan.
Çağlayanlar gibi kayadan, taştan,
Hayırsıza aktığıma yanarım.
Sende kalsın bu sevdanın vebali,
Ne olur bilinmez dünyanın hâli.
Su üstüne yağan karlar misali,
İçin, için çöktüğüme yanarım.
Bu temiz sevgiye kattın hileyi,
Sen şad oldun ben çekerken çileyi.
Ahmet’ im gönlümde son meşaleyi,
Senin için yaktığıma yanarım.
Kayıt Tarihi : 2.12.2013 13:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Ekici](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/02/yanarim-138.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!