Geldik, gidiyoruz. Ne zaman, nasıl;
Bunu bilmiyoruz. Öyle bir fasıl
Ki yaşadığımız, özünde asıl
Olan varlığımız ve inancımız.
Yoktuk, şimdi varız. Yarın n’olacak;
Algılayamayız. Umut dolacak
Nahif kalplerimiz, ferah bulacak
Bütün ahvalimiz; ol amacımız.
Ağlarız, güleriz. Hep düşünürüz,
Çözümleyemeyiz; büyüktür pürüz;
Yetmez ki aklımız hem de gücümüz.
Allah’a taparız, var inancımız.
Sırrını bilmeyiz; merak ederiz,
Öğrenmek isteriz ve sabrederiz.
Pek artar azmimiz, hep şükrederiz;
Tamdır güvenimiz, kâr amacımız.
21.01.2013
Seçil KaragözKayıt Tarihi : 22.1.2013 08:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu, bir Tasavvuf şiiri çalışmamdır. Saygıyla...
![Seçil Karagöz](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/01/22/yanarim-130.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!