Derdime çaresin yanık dilimde
Gelmedin yanıma ona yanarım
Bülbül gibi âşık özüm sözüme
Gülmedi hiç yüzün ona yanarım
Sevdanın uğruna düştüm dillere
Yemedim yedirdim aşk hürmetine
Bir garip olmuşum her gün peşinde
Gelmedi diyorsun ona yanarım
Nazire yaparlar güzeller bana
Baksam her birine benzemez sana
Görmüyor gözlerim sevginden başka
Kalmadı tâkatım ona yanarım
Azrail tepemde bilir acımı
Yoklamadan durmaz her gün kapımı
Sen ele varmadan alsın canımı
Ölme demiyorsun ona yanarım
Yandığımı bilip sevmedin beni
Kâh zaman git zaman anımsa beni
Elbet sızılarsın gönlümce seni
Sevmekten yılmadım ona yanarım
Kayıt Tarihi : 20.11.2011 19:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Selencik](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/11/20/yanarim-117.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!