Bahçemde güllerin boynu bükükken
Gökteki böceklerin kahrına yanarım
Bana seni sormayan el alem yitikken
Düşünce ağlayan yüreklere yanarım
Eşiyle dostuyla sevgiyle hiç anlaşmaz
Varı yoğunu kimseyle hiç paylaşmaz
İnsan içine girip hal katır hiç dertleşmez
Tek başına kalmış yüreklere yanarım
Dürüstlük için gelse içinde hasedi yolar
Neme lazımcılık kahreder yaşlarım dolar
İçinde dal budak salmadan erkenden solar
Gülü açmadan solan yüreklere yanarım
Tükenmiş insanlık halini sabrımla bekleyip
Dostluk sevdasına yolları bir birine ekleyip
Vazgeçip dünyadan hak yolunu belleyip
Dünya malına düşen yüreklere yanarım
Necip derki dostlar nakışlandı kanımdan
Sevdiklerim hep vergi keser canımdan
Sükuta muhtacım hadi ayrıl yanımdan
Dosttan vergi kesen yüreklere yanarım
(N.K. 24 Şubat 2011)
Necip KüçükKayıt Tarihi : 25.2.2011 11:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)