Yüzüne düşürdüğüm çizgilerinin
Silinmenin zamanı
Elem anılarim ve direngen kalbim
Cüzdanımda albenili o eski fotoğrafın
Ah ihtiraslar
Ateşle döşendi her yanim
Yankilandikça kulaklarımda sesin
Ve canlanlandıkça şehla gözlerin
Yanarim
“aktım içine granitin” ateş ocaklarının
koşup taş avluların serinliğinde
serinletemedin
sana yanın
sana tutkun beni hezimet
inci idin incidin gafıma
güzellik af ile olur
mabedine düstüm, bagışla
incim kollarina al beni
kara bir taş gibi kaldım bir başıma
oy meta vuruşuyla sensiz ve sessiz ölüyorum
Kayıt Tarihi : 8.3.2004 01:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!