Yanarak Sevmek Seni Şiiri - Yorumlar

Muhteşem bir şiir. Aşk nasıl yaşanmalıysa işte öyle yazılmış. Çok güzel...

Ve o büyük yıkım, beni apansız yakalayan
Ve o güzel güneşli günleri özleyen ben
Hırçınlığımın sıkıyor boğazını, köşe başında suskunluğum
Fırtınada bile kıpırdamıyor yere düşen kuru yapraklarım.

Kapı aralığından geçmeye çalışıyor dev gibi hayallerim
Sessiz, parmak ucunda, çıt çıkarmadan
Ama yakalanıyor o aman vermez karamsarlığıma
Sabrım törpüleniyor ve daha da uzaklaşıyor hayatın kıyıları.

Cahil cesaretiyle yol almak istiyorum alimlerin yanında
Acı tecrübeler prangalar vurmaya çalışıyor güçlü adımlarıma
Kötü temenniler gedikler açıyor kumdan kalelerime
Tökezlesem de bu yoldan dönemem artık.

"Kafamın ateşi" tabirini ilk defa duyuyorum. Nasıl bir ateşse bu, Şairi yakıp kül etmiş? Biz böyle şeyler için "ALLAH'IM BÖYLE BİR ŞEYİ DÜŞMAN BAŞINA VER" deriz.

VAR OLASINIZ. TEBRİKLER.

Beni bir dağ başında böyle yapayalnız koydular,
rüzgarlara, kuşlara, bulutlara yakın..._____

Ne güzeldir dağ başları... Ama sevdiğin de yanı başındaysa...

Değerli Şairimizi saygıyla yad ediyorum. Günün şiirine çok teşekkür ediyorum.

çok güzel oldukca doğal imgeler.

"Beni bir dağ başında böyle yapayalnız koydular,"
Asker mi haydut mu yoksa sürgün mü?
Yoksa bir ağaç mı dağ başına dikilen.
Ve yalnızlıktan ve ıssızlıkta aşkla yanan eti tırnağı olan biri.
İlginç değil mi etinden ve tırnağından ayrı olmak...
Et ve tırnak bir arada karışık mıyız?
Bense özgürüm beni misal dağ başına koyan bir sebep yok,
Ve birisini sevmekten ve yanmaktan bile özgürüm...
Bu özgürlüğe tutsaklık insanlık için yanmak...