YANARAK IŞIK SAÇAR İNSAN ve PİŞİRİLEN ERDEM; YETMİŞ BEŞ MİLYONLUK AÇLIKLARADIR! .
SİGARA; HER DERİN ÇELİKELEN NEFESLE YANARAK TÜKENİR ve UMUT: DİĞER İNCE SARIMA! .
İNSAN; HER DERİN ALINAN HÜR NEFESLE YANARAK İLERLER! ve PİŞER İNSANOĞLU ERDEME! .
“BEN YANIYORUM! .” Deme Sakın EY GÖNÜL; “BEN DE PİŞİYORUM ERDEME! .” Deyiver Sen! .
KİM O; ERDEM YÜKLÜ NEFES? . NEFESİN; NEFESİME! . NEFESİM; NEFESİNE! . ERDEM KİMDE? .
{ Kaleme Alan: Kemal KABCIK – ANTALYA - 07 Nisan 2012 Cumartesi 05:19:41 }
Kemal KabcıkKayıt Tarihi : 7.4.2012 05:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!