Yanar Sahra Çölde Gider Şiiri - Ozan Efe

sırtıma ateşten gömlek
gurbet yolu elde gider
hüznüne dolusu çömlek
gürlek dolu yelde gider

nameleşir cura sazım
yalnızlıktır kara yazım
akan anda yare nazım
sarar kolu telde gider

umuda yaşar gözyaşım
çileden şişer bu başım
yasına düşer genç yaşım
yene bolu belde gider

yanağından okşasa
zamanından boşasa
gönlün dolsa yaşasa
kırmızılar gülde gider

gülücüğünde gülüm
ağladığında ölüm
ayrılığında zulüm
arzulanır dilde gider

tümcelerinden aştı
bendin dolusu taştı
yürekten kor ataştı
kükreyesi selde gider

şaka yapar götürür
bazen mozak batırır
uzağından götürür
sırma saçla kelde gider

ozan efem biter çilem
doğru söze yoksa hilem
sıkıldım da boştur filem
yanar sahra çölde gider

220911denizli