İnsanın keseri hep kendine yontar.
Ölümü unutur iflaslardan korkar.
Besmelesiz işler sınırları geçmiş.
Yanmış keten helva, ölüm davul çalar.
Koca dünya nice devrin gelir geçer.
Baharların yazın; kışa döner biter.
İnsan harman vakti ektiğini biçmiş.
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta