Yanar gözlerim Şiiri - Nuh Comba

Uykularım kabus oldu her gece
Kan çanağı oldu kanar, gözlerim
Çözecek var ise işte bilmece
Hasretten tutuştu yanar, gözlerim

Bağlandı ellerim, sarardı yüzüm.
Yorulunca beden, kapladı hüzün
Kelâmlar dilime vermiyor izin
Dil oldu hep seni anar, gözlerim

Başın açık, yalın ayak arardın
Uçan kuşa, esen yele sorardın
Sürçi lisanımı hayra yorardın
Seni, halâ öyle sanar, gözlerim

Hoyrat hoyrat nadanlara esersin
Tutunduğun dalı niçin kesersin?
Hep seninim derdin, bu gün küsersin
Sensiz, çağıldayan pınar gözlerim

Saçlarım ağardı, bu yağan kar mı?
Dizlerim titredi, şalvarın dar mı?
Demiştin ki: bu gönüle sığar mı?
Yalanına! düa sunar gözlerim

Şimdi okunacak sabah ezanı
Affetmem katlime ferman yazanı
Derdeber eyledin NÛH’un ozanı
Hatırana parmak banar gözlerim