Yanar gibiyim… Şiiri - Oktay Çekal

Yanar gibiyim…

Hayat senin gülen yüzünü, göremedim ben,
Bir yabancıyım hep sana, bırak peşimi,
Dokunma, kendi dünyamda yaşlanayım,
Hayal bile kurmuyorum, umut adına.

Hep güzel yanımı körelttin, inancımı da,
Kırdın ne varsa içimde, sevgi fakiriyim,
Yanan bedenim, ruhuma dar gelir,
Sessiz çığlığımda, avunurum ben.

Gittiğim yollar, bomboş ve kasvetli,
İçimi bunaltan, hummalı nöbetler,
Düşer bedenime, varlığım ezilir,
Kararır tüm aydınlık, önümü göremem.

Masmavi gökyüzü, siyahtır bana,
Denizin yosun kokusu, sanki işkence,
Yeşilin tüm renkleri, silinmiş bir bir,
Bir çöl ortasında, yanar gibiyim.

Oktay ÇEKAL
28.06.2011-19.37