Kim derse desin, sevdi gönül en güzelinden,
Hep aşkla yanar şimdi gönül sevda çekerken,
Neyler bu gönül şimdi hüzün gelse severken,
Bir sevgi ki kalb’ imde yanar dağdı yakarken.
Bir gözleri var sorma, yakar insanı baksam,
Kem gözlere baktıkça, kimindir diye sorsam,
Kızmaz’ mı sevip bir de varıp zevkle sarılsam,
Mecnun gibi bakmıştı canım geçti bakarken.
(Mef’ûlü / Mefâîlü / Mefâîlü / Feûlün)
A.Yüksel Şanlı er
28 Mart 2010-03-28
Kayıt Tarihi : 26.4.2010 12:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!