Yanar dağ Şiiri - Ayşe Ertekin

Ben boğrü delik bir dağdım
Kızıl akardı sularım
Yanık kuşlar uçuşurdu tepemde
Yanmadan geçmek nafile

Sen yönü ırmağa dönük bir kayaydın
Uçan kuşlar uğrardı
Önce üstünde dinlenir
Sonra sulanırlardı

Ben akıtırken kızıl lavları
Sen sıcak esintiye
göğüs gererdin
İliklerine kadar yanardın

Böylesi bir ilkti
Tekti
Yoktu bunun ötesi
Olmadı sonrası

Yeşerecekti yaktığım otların kökleri
Bir yel savurup
Bir yağmur yağacaktı
Her ateşin sonu, birgün suya yenilmekti