Yanar Bu Özüm Şiiri - Mustafa Erol

Merhaba diyorum, merhaba sana.
Ben asla diyemem, elveda sana.
Sensin içimdeki, sönmeyen ateş.
Bin canım olsa da, bil feda sana.

Bilesin ki hep seni, anar bu özüm.
Bir tek senin için, yanar bu özüm.

Sen güneşsin ben ay, değdin özüme.
Işık oldun inan, fersiz gözüme.
Sen bakmazsan kimse, bakmaz gözüme.
Yalnız sen layıksın, en hoş sözüme.

Bilesin ki hep seni, anar bu özüm.
Bir tek senin için, yanar bu özüm.

Mecnun misaliyim, dolandım yurdu.
Narman Başkale’ye, felek savurdu.
Sonra Manavgat’ta, kurdu han hamam.
Aramazken buldum, gönle gün vurdu.

Bilesin ki hep seni, anar bu özüm.
Bir tek senin için, yanar bu özüm.

Dolanmak isterim, alsam vizeyi.
Edirne, Ardahan, sonra Rize’yi.
Yunus gibiyim ben, yoramaz yollar.
Buldu gönlüm gayri, ebed tazeyi.

Bilesin ki hep seni, anar bu özüm.
Bir tek senin için, yanar bu özüm.

Mustafa EROL
Antalya / Manavgat
20.08.2011