Ne uslanır nede durur gönül seviyor
Sevdikleri sevmiyor o aşk dileniyor
Gazel oldu kül oldu da hala yanıyor
Akıllanmaz uslanmaz yanar bu gönül
Ne başımda saçım kaldı nede dermanım
Ömür yarıyı geçti de okunacak fermanım
Kırıldı gönül çarkım da dönüyor kirmanım
Aşksız yaşamaz son nefese sever bu gönül
Son ol güzel gönlümün karşılıksız sevdigi
Son aşkı ol garibin sensin sevgilim dedigi
Yakında giderim çalacak mahşer düdügü
Her sevdada zaten ölüyor deli bu gönül
5 / 3 / 2000 Hayrabolu
Kayıt Tarihi : 9.12.2013 04:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Osman Garip](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/09/yanar-bu-gonul.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!