Yanıyor yüreğim.
Sönmek bilmiyor ateşi.
Ben söndürmeye çalışsamda.
Bilmukabele dahada şiddetleniyor ateşi.
Yarama tuz basıyorum.
Yanıyor! Dahada yanıyor.
Kimse yarama merhem olmuyor.
Yanan yüreğime su dökmüyor.
Sanki düşmanmışım gibi, yaramı deşmeye devam ediyor.
Yazık değil mi bana.
Gün geçtikçe ölüyorum.
Seni biriyle görünce küplere biniyorum.
Deliriyorum kafayı beyni sıyrıyorum.
O yumruk kadar kalbim sıkışıyor.
Ama durmuyor , ölmeme izin vermiyor.
Ya dağlama kalbimi yada söyle , bitireyim sensiz hiç olan sefil benleğimi.
Furkan Yaşar 2
Kayıt Tarihi : 24.2.2019 22:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Furkan Yaşar 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/24/yanan-yurek-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!