Göz yaşı dökende kanlı gözler
Gökteki ay gibi yalnızdır insan
Boğaza hançer gibi saplanıyorsa hıçkırıklar
Koskocaman dünya küçülür içine sığmaz insan
Yanaklardan süzülünce damla damla göz yaşı
Hangi el kanlı göz pınarına mendil tutar
Acılar yüklü bulutlar sarınca başı
Tutuşmuş yanan yüreğe kim su bağlar
Kapılar teker teker kapanınca üstüne
Açamaz kapıyı baba ana nede gardaş
Bir geldi mi gelir acılar üstüne üstüne
Ağlayınca kıs kıs gülerler sana arkadaş
Gökteki gök kuşağı gibi yalnızsın
Yaşamakla bitecek olan bu hayata
Mutlu anında binlerce insanla tanışırsın
Matemli günlerinde hasret kalırsın insana
14/03/2002 ELAZIĞ
Muhammet Yalçın AzizoğluKayıt Tarihi : 11.5.2009 16:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ve sonra dön tekrar dünyaya, insanların arasına. Bırak sadece gülen yüzünü görsünler.
Ağlamak yalnızken güzeldir. Dünyanın en değerli ve en mahrem kristalidir o yanakta süzülen gözyaşları... Şahsen onları kimseyle paylaşamayanlardanım.
Şiiriniz yüreğimi sızlattı yine. Kaleminize sağlık.
Tutuşmuş yanan yüreğe kim su bağlar
Genellikle kimse su serpmez yanan bir yüreğe...ve yangın sonrası oluşan yaraları sarmak sana düşer...sevilen anlamıyorken sevdanı...zaten istemezsin yaranı saran o olsun...şaire bu yakışır çünkü...Candasın dilde değil demek geçiyor içimden...yüreğin yanmak yerine yediveren güller dersin ...........
Mutlu anında binlerce insanla tanışırsın
Matemli günlerinde hasret kalırsın insana...
Aslında insan, böyle durumlarda anlaşılmalı, elinden tutulmalı. Arkadaş dediğin de böyle anlaşılmalı. Harikulade, duygulu ve anlamlı, Böyle şair hak etmez mi katmeli bir selamı?
TÜM YORUMLAR (13)