Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Her gün ormanlarla beraber kül olan nice değerlerimize hatıralarımıza ağlamamak içten değil. Hikmet beye özel bir teşekkür ediyorum şiirindeki bu duygular için. Ormanlar yanmasın diyeceğim ama orman oldukça, insan oldukça, tabiat şartları oldukça yangınlarda olacaktır. Hatıralarını geri getiremeyiz ama yanan ormanı tabiatın izin verdiği ölçüde geri getirebileceğimizin sevinciyle avunabiliyoruz şimdilik. O yangınlarda birde benim gibi mesai arkadaşınızı kaybetmişseniz Hikmet beyin şiirindeki acı ta yüreğinize işler... Bu vesile ile orman yangınlarıyla mücadele eden cefakar ormancılara Allah kolaylık versin. Bu uğurda canını veren görev şehitlerimize Allah rahmet etsin diyorum.
Acı dolu hatıralar olmaması dileğiyle...
Hikmet bey, gerçekten üzücü bir durum ancak o bölgenin gelecek yıla yeniden ağaçlandırılacağı haberi biraz teselli kaynağı oldu, geçmiş olsun dileklerimle şiirinizi tebrik ediyorum, selamlar..
çook üzücü..
insanlğın anlam veremediğim en cani davranışlarından biri de orman yani ağaç yakmak..
duyarlılığınızı kutluyorum.
saygılar..
Bu şiir ile ilgili 23 tane yorum bulunmakta