Yanan gecede Şiiri - Enver Levent Batur

İçime çektiğim ayın kokusuydu
ayın altında akşamsefasının çiçeklerinden

akşam vaktinde çiçek açarken
sabah saatlerinde geri solan
pembe
sarı
beyaz ve kırmızı
benekli ve çizgili.

Yitip gitmek isterken bedenim karanlık sulara
uzanıyor o koku
yankılı yanan geceden inerek yavaşça
zamanın derinliğine
ölüm kokan bir hastane köşesinden.

Ve güzeldi savaşım
çok eski dillerden sözcüklerle
yıkıntılar arasında göğüs göğse çarpışmak
yılların yıprattığı gövdemle
bir kıvılcımın ışığı gibi içime sızarken kokun

ben çiçekleri düşünüyorum
yaşama doğru kürek çekerek karanlık sulardan aydınlığa

gönlüm kalmışken yapayalnız
yanan gecede
yeniden boy veriyor bedenim.