Yanan Deniz Şiiri - Hazal Doğan 2

Hazal Doğan 2
11

ŞİİR


3

TAKİPÇİ

Yanan Deniz

Denizimin üzerinde alevler dans ederken,
Dibe batmış,nefesimi tutarak bekliyorum.
Böyleyken daha az sancılarım..
İsterken yanıma gelmeni,
Biraz huzurlu gibiyim.
Kalbin hissetmeli kulağına fısıldadıklarımı,
Gözlerinin derinliğinin kalbine kadar olanını..

Evimdeyim.
05:40
Tik tak,tik tak...
Evimdeyim ama denizdeyim,
Vücudum evde,ruhumsa denizde intiharda...
Kızıl ışıklarım kayboldu,
Kızılımı göremiyorum.
Bakıyorum ama yanan o alevleri göremiyorum.
Soğuk.
Karanlık.
Uğultu...
Suyun ılındığını tenimde hissetmiyorum.
Denizim yanmadığında ben üşüyorum.

Ateş olmak ruhunken nasıl sönersin?
Hala karanlık,
Sen ateşler içinde kıvranarak öldün.
Hala soğuk,
Ben buzlar içinde yanarak ölüyorum.
Hala uğultulu...
Çünkü bilmiyorum.
Bir boşlukta savruluyorum,
Hayatımın neresindesin?
Bir boşlukta öylece duruyorum.
Ateşim olmaktan vazgeçtin,
Benim su olmamı gerektiren ateşim kalmadı.

Duy,
Kulağına fısıldıyorum,
Gözleri kalbine kadar olan ateşim,
Bilmesem de biliyorum,
Kalbin hissetsin,
Kalbimdesin.
Kalbim hissediyor.
Sanki biraz huzurlu gibiyim.

Hazal Doğan 2
Kayıt Tarihi : 18.2.2020 06:03:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hazal Doğan 2