_YANAN DAĞLAR'a__
Tek kalbim değildi dağlarda yanan
Yüzüm gülmez oldu dlim de yandı
Tek üzüm değildi bağlarda yanan
Yazım gelmez oldu gülüm de yandı
____Topraktandı gövdem ondan dayandı
Nere gitsem yangın yolumu bağlar
Sele nispet yapan gözlerim çağlar
Bu yapılan zulme kemanım ağlar
Sazım çalmaz oldu telim de yandı
____Bilmem yorgun kalbim nasıl dayandı
Kaç ülke dayanır hazin zillete
Sebep olan yansın böyle illete
Yalandan birleşmiş sahte millete,
Nazım olmaz oldu halim de yandı
_____Kalbim tekledi de yine deyandı
Derdim çatal,dostum da yok açacak
Tavşan ceylan yandı nere kaçacak?
Avcı olsam keklik yok ki uçâcak
Tazım bilmez oldu çalım da yandı
_____Geldi yangın şehirlere dayandı
Dağı söndürmeye küreği kaptım
Maskemi çıkarttım,koluma taktım
Günlerce uğraştım, eridim aktım
Gözüm dolmaz oldu solum da yandı
Şükür küt küt atan solum da/yandı
Canımın yongası malım tutuştu
Fabrikam sarayım yal'ım tutuştu
Yorganım,yastığım halı'm tutuştu
Közüm bilmez oldu kilim de yandı
Sağlar hastalandı ölüm dayandı
Kaç ülke dayanır hazin zillete
Sebep olan yansın böyle illete
Yalandan birleşmiş sahte millete
Nazım/olmaz/ oldu halim/de yandı
Zındık olan ancak buna dayandı
Pir bekir'im neler gelirmiş başa
Kimler yaktı ise dönüşsün taşa
Ya Rab şu bedduam gitmesin boşa
Hızım kalmaz oldu belim de yandı.
Ahrette gitmeye yolum da/yandı.!
B CILA 6;8;2021.
Kayıt Tarihi : 15.4.2024 21:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!