Yanan canın hikayesi

Bir şarkı çaldı radyoda,
Bir yerlerde biri
Sevdiği kadını düşünerek sigara yaktı belki.
Ben duman oldum, biri beni üfledi.
Canım yandı,
Sabahın kör karanlığında
Soğumuş bir kahve gibi
Tadım kaçtı.
Penceremden baktım,
Gökyüzü mavi değildi,
Belki de hiç olmamıştı.
Biri konuştu içimde,
Sus dedim, sustu.
Biri ağladı içimde,
Dur dedim, durdu.
Ama biri vardı,
Canımı yakan.
Gitme dedim,
Kalmadı.
Canım yandı,
Ve ateşin izini
Kimse görmedi...
Bir iz aradım,
Duvarlarda yankılanan sessizliğimde.
Bir gölge düşürdü yüzümü,
Tanımadığım bir hatıraya.

Dışarıda yağmur başlamış,
Pencere camında izler bırakmıştı.
Sanki biri gitmiş de
Dönmemek için söz vermişti.
Bir kibrit yaktım içimde,
Üşüyen sensiz yanımı ısıtsın diye.

Gökyüzüne baktım,
Mavi olmasa da
Bir umut saklamıştı gri bulutların arasında.
Ve biri hala konuşuyordu içimde.
Bu kez susturmadım.
Konuşsun dedim,
Belki bu kez anlatır
Yanan canımın hikayesini..