Yanan Ateştim Şiiri - Jale Keskinkılıç

YANAN ATEŞTİM

Daha birkaç yıl önce
Yanan ateştim
Fıçı fıçı suyu
Döküp söndürdüler beni
Bir baktım ki
Hayal alemine dalmışım
İleriydi hedefim
Döndürdüler beni

Bak arkadaşım
Ayakta da, başta da
Düşmek var
Ama sonra
Apansız, koşmak var

Hatırlarımda,
Ne kadar da mutluydum
Kaybederdim,
Sonra kazanırdım
Daha bir mutlu.
Yıkılırdı yapardım
Umutluydum koşardım
Bir gün zedelesem
Bir gülü
Kıyamazdım
Yarın
Eskisinden daha iyi bakardım

Taşlara çarpardı ayaklarım
Durmazdım
Dikenlerden ağaç dallarından
Kan çıkardı elimin
Bir çok yerinden,
Silmezdim
Yorulurdum, yorulurdum
Damla damla ter süzülürdü
Nedendir diye sormazdım
Konuşurdum tek kimse
Üzülmesin diye
Susmazdım
Kötü söylerlerdi bazen
Aldırmazdım

Giderken
Yolda, çamurda
Çamur nedir halin diye sorardım
Şimdi çamuru görünce ağzımda küfür
Ağaçlara bakıp yaşını merak ederdim
Bazen başımı kaldırıp göğe dalardım

Nerde bir yalnız görsen
Yalnızlığın üzerine dalar
Onu şen mutlu, salardım
Konuşmak isteyeni dinler,
Dinlemek isteyenler için
Konuşmaya dalardım
Ağlayan bebeğin sorununa
Çözüm ararken
Baktım ki ben
Başlı başına sorun olmuşum
Kim bilir kaç dostu
Gereksizce kırmışım

Fıçı fıçı suyu döküp
Söndürdüler beni
Kapkara kömüre döndürdüler beni
Ne diyeyim ayakta da
Başta da düşmek var
Ama sonra
Apansız koşmak var

Ama unuttular
Kömürde bir gün
Odundan daha iyi yanarmış
Soğuk hava yerini
Ilık havaya,
Miras salarmış

Eğer sende
Yanarken sönmüşsen
Sakın üzülme de
Bir türkü tuttur
Bir gün yanacağım diye

Fıçı fıçı suyu döküp
Söndürdüler beni
Kapkara kömüre döndürdüler beni
Ne diyeyim ayakta da
Başta da düşmek var
Ama sonra
Apansız koşmak var

JALE KESKİNKILIÇ
(Yazılış tarihi:1977)
Kömür müyüm kül müyüm bunu zaman gösterecek, yıllar öncesine döndüm gene.