Gecenin karanlık çığlığı büyür içinde
Eridiğini yavaş yavaş azaldığını hissedersin
Bedenin senden ayrı başka ruha sarılmış gibi
Bir bütünden kopuk kendine yabancı olursun.
Ellerin boşlukta gerçeğini vuruyor hayalin.
Rüyaların sevdiğini alır bu gece koynuna.
En güzel aşkı yaşar senden uzak bir solukta...
Aşk karanlığın gölgesine gizlenirken
Sanki...Acılar tazeleniyor yeniden.
Acıdıkça içinde ki, kırıklar
Kalbe saplanan aşk tarifsizce buyüyordu.
Perdelenen ince tülün arkasında yanan aşk
Hem beni hem hayalimde ki,seni yakıyordu.
Kayıt Tarihi : 18.6.2007 19:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!