Ellerim ateş karası olmuş, bedenim kömür
Küllerin içine dökülür dayanılmaz sızılarım,
Acılarım sarsılarak yükselir hep gökyüzüne
Duymaz kulaklarda yalan olur feryatlarım.
Ne diyeyim sana insanoğlu, ne söyleyeyim
Yakan sensin, yok eden yine senin o ellerin
Ağıtlar yakarım sessizce giden yok oluşuma
Ne çaredir ki, sen beni korumadıktan sonra.
Kayıt Tarihi : 30.9.2021 12:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şiirinizi
beğeni ile okudum
Öyle bir döngüye girmiş ki insan denilen canlı kahreden sonunu kendi eliyle hazırlıyor ...
Ne kendine ne geleceğine acımıyor ...
Yüreğinize ve kaleminize
Saygılarımla ...
TÜM YORUMLAR (19)