Okunmuşsa sana, gönül fermanı,
Artık pusulası sabit bir yoldasın,
Ölüm bile hesapsız ise yar sana,
Gidilmez ufkun son yolundasın.
Hülyanı sır eyle sakın, kem gözlerden,
Diz çök dağlara yar yolunu beklerken,
Sözlerle doku sevgini yürek dağlarken,
Cennet suyu ile yun, arın, bütün kirlerden.
Varlığını yok eden aşka tutulma,
Nar dalında olan bülbüle dokunma,
Sesin yüzünden kafeslere konulma,
Yaran bin olsa da dönülmez yolda olma.
Çöllere yağmur olup nimet ile düşşen,
Denizleri göz pınarları ile de süslesen,
Kurumuş çeşmeleri dile getirip kanatsan,
Tas su verme bana artık, kanamam sana
28 Aralık 2011 (Duraner YAY)
Duran EryayKayıt Tarihi : 1.1.2012 13:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Duran Eryay](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/01/yanamam-sana.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!