Yanamadım Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Kerem ‘i bilir misin?
Neler neler çekmiş bir Aslı uğruna,
Yüreği dudağında
Ve gönlü ayağında,
Bir ah çekip kendi ateşiyle yanmış
Kerem dayanıksız insanmış,
Ben dayandım;
Yıllarca ah üstüne ahlar çektim,
Yanamadım.

Ne dünyanın binbir rengi eyleyebildi beni,
Ne denizler,
Ne mehtaplar, ne yıldızlar,
Çöreklenip oturdu acılar yüreğime
Akşamlar birer karabasan gibi inerken
Ve ben gözyaşlarımı silerken
Işıklı pencerelerdeki düşman kahkahalara karşı
Hep seni arayıp durdum böyle akşamlarda,
Cümle alemin üstüne ölü toprakları serpilmişken
Uykularda.

Sen olsan böyle mi geçer bu akşamlar,
Böyle mi yolumu-yordamımı keser haramiler gibi,
Böyle mi yaşarıp gider gözlerim,
Böyle mi kırılıp yanıma düşer
Ellerim?

Ne yapacağım,
Nereye varabileceğim ben bu yüreğimle?
Bilemiyorum.
Boşa koysam dolmuyor,
Doluya koysam almıyor.
Bir kere sana yönelik olmayagörsün bu sevdalar;
Doyulmuyor.

(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
YILDIZLARIMI KOPARMAYIN İsimli Serbest Şiirler 'inden >97-98/100)