Yanalım güzelim
Yok güzelim aptallaşmam ondan değil
Bir ulu ağaç gibisin gök yüzüme
Dalınla,yaprağınla,dudağınla
Hayatıma abanmanın sarhoşluğu sersemliğim.
Hani geceyi iple çeken
Aşk hamalları gibi asılıyorum
Gündüzü tüketmeye
Şafaklara düşman olmak için.
Terinden mayalayıp taptaze aşkları
Suladıkça o verimli vahanı
Buhurdan gibi şehvet taşmalı
Çarşaflara, yastıklara,kasıklara.
Tensel yorgunluklar
Sevgisiz durgunluklar kaybolsunlar.
Sevmenin kimyasına karışsın
Çözeltilerimiz, salgılarımız.
Giderek tırmanırken
Sevdalardan sevdalara
Aşklardan günahlara
Ne kadar cehennemlik isek
O kadar yanalım …
29 Mart 2010
Şeref Öztürk UstaKayıt Tarihi : 31.3.2010 12:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzel bir coğrafi birikim. Ama o coğrafyada yanılmış... Dilinize, yüreğinize sağlık..
TÜM YORUMLAR (1)